Four Tet - There Is Love In You (2010, Domino)

Μία μετριότατη μουσική χρονιά, βρίσκει σωσίβιο (μέχρις στιγμής) στην electronica.

O Kieran Hebden είναι παλιός γνωστός: ηγείται των Fridge, ένα trio από το Putney και ηχογραφεί μαζί τους από το 1997. Το 1998 όμως κυκλοφορεί το 'Semaphore' που δημιουργεί αίσθηση στους κριτικούς που τους κατατάσσουν, ατυχώς, στο (τότε) κραταιό post rock. Ήταν η περίοδος που οτιδήποτε καινούργιο κυκλοφορούσε και δεν έμοιαζε καθαρά με κάτι, το λέγαμε post rock για να τελειώνουμε, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε στο τέλος και εμείς οι ίδιοι τι στην ευχή είναι το post rock...

Τι λέγαμε; Ο κιθαρίστας Kieran, λοιπόν, ανήσυχος και με αναζητήσεις πέρα από έξι χορδές του, ξεκινάει να συγκεντρώνει διάφορα samples και να επικεντρώνεται σε πιο ηλεκτρονικές φόρμες, που θα πάρουν σάρκα και οστά στο 'Dialogue' (1999) που κυκλοφορεί ως Four Tet.
Φέτος, ο Four Tet κυκλοφορεί το τέταρτο LP του με τον αισιόδοξο τίτλο 'There Is Love In You' και απλά, εντυπωσιάζει με τη γνώριμη συνταγή του: μία ambient, low tempo, σχεδόν υπνωτική electronica, με μελωδίες που συχνά διακόπτονται (και υπογραμμίζονται!) από ηλεκτρονικά παράσιτα (σήμα κατατεθέν του).

Πέρα από το εξαιρετικό πρώτο single 'Love Cry' που σε παρασύρει με το υπόγειο χορευτικό του beat, λατρέψαμε την εσωτερική εκφραστικότητα του (εξωπραγματικού) 'Reversing', το κτύπημα της καρδιάς του ...βαπτιστηριού του στα 11'' του 'Pablo's Heart' και το αριστουργηματικά γλυκό φινάλε του 'She Just Likes To Fight'...

Νίκος Ζωητός

Trip Me Up! playlist, Tuesday 23-03-2010 @ Trip Radio

Αυτό ήταν το playlist (αλφαβητικά) στην εκπομπή μας Trip Me Up! την Τρίτη 23-03-2010, 18:00-20:00 στο Trip Radio
Stay Tuned!

Venosa Amusement Parks on Fire
Norway Beach House
Faith Void Bill Callahan
Yes! Colourmusic
Insane Lullaby Danger Mouse & Sparklehorse
Celebration Station Dread Astaire
Winona Drop Nineteens
Ray Bouvier Fiery Furnaces
And If You Go Girls (nyc)
Lust For Life Girls
Twenty Four Hours Joy Division
Beat Your Heartbeat Kissaway Trail
New Year Kissaway Trail
Upsetters One Step Dub Lee Scratch Perry
Kate's Summer Lumiere Brother
Dare Mary Onettes
once a fisherman Mayola
Introducing Palace Players Mew
B.M.F Monsieur Minimal
Date With Ikea Pavement
My Body Is A Cage Peter Gabriel
A Place Called Home PJ Harvey
Last Cigarette Playground Noise
Heavens On Fire Radio Dept.
Small parade Sambassadeur
Baby Blue Scanners
We Never Close Our Eyes Scanners
White Sky Vampire Weekend

Trip Me Up! playlist, Tuesday 16-03-2010 @ Trip Radio

Αυτό ήταν το playlist (αλφαβητικά) στην εκπομπή μας Trip Me Up! την Τρίτη 16-03-2010, 18:00-20:00 στο Trip Radio που περιλάμβανε ένα μονόωρο αφιέρωμα στον Mark Linkous:
Stay Tuned!

It's a Wonderful Life Sparklehorse
Don't Take My Sunshine Away Sparklehorse
Revenge Sparklehorse
Painbirds Sparklehorse
Shade and Honey Sparklehorse
Rainmaker Sparklehorse
Sick Of Goodbyes Sparklehorse
Sunshine Sparklehorse
Star Eyes (I Can't Catch It) Sparklehorse
Hammering The Cramps Sparklehorse
Comfort Me Sparklehorse
Ghost Of His Smile Sparklehorse
Someday I Will Treat You Good Sparklehorse
Maggie Mae (Rod Stewart cover) Sparklehorse
Piano Fire Sparklehorse
Dog Door Sparklehorse
If My Heart Sparklehorse + Fennesz
Two Antlers
Silently Blonde Redhead
Nothing Ever Happened Deerhunter
Doubt Delphic
The Dunes Electric Litany
The Sparrow Looks Up At The Machine Flaming Lips
Do You Remember Horrors
Remember Lali Puna
Proud Evolution Liars
Scarecrows On A Killer Slant Liars
Lavender Oneida
Metronomic Underground Stereolab
Crystals Thrushes
The Look Of Love Vassilikos

Vampire Weekend - 'Contra' (2010, XL)

Δεύτερο LP για την μπάντα από τη Νέα Υόρκη, που απέκτησε τη φήμη της -κυρίως- για την επιρροή που έχει δεχθεί ο ήχος τους από την αφρικάνικη μουσική. Όσο και αν πιστεύουμε ότι η επίδραση αυτή δεν είναι τόσο εμφανής, οι ίδιοι φαίνεται να το καλλιεργούν τόσο με τίτλους όπως το 'Cape Cod Kwassa Kwassa', όσο και με τις στιχουργικές τους αναφορές στο Peter Gabriel (ιδιοκτήτη της Real World, βασικό διοργανωτή των WOMAD και γενικότερα, ο επιφανέστερος promoter της World Music).

Τα κολεγιόπαιδα από το Columbia που κατηγορήθηκαν ότι είναι κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που παίζουν εστέτ pop (κάτι που ο leader Ezra Koenig αντικρούει λέγοντας πως μεγάλωσε ακούγοντας Elvis Costello, Ramones και Clash) συνεχίζουν εκεί που σταμάτησαν στο ντεμπούτο τους, με μία αρκετά κατώτερη δουλειά, που όμως σε καμία περίπτωση δεν απογοητεύει αλλά ανανεώνει το ενδιαφέρον και τις προσδοκίες μας για το μέλλον.

Δεν θα βρείτε εδώ τα killer tracks του πρώτου δίσκου για τα Οξφορδιανά κόμματα (ναι, ναι είχαν γράψει και κομμάτι για το ...σημείο στίξης!), ούτε 'Walcott' υπάρχει. Όμως, η απλή (στα όρια της αφέλειας) pop τους εξακολουθεί να μας γοητεύει στα 'Taxi Cab', 'Run' και 'Diplomat's Son'.

Νίκος Ζωητός

Trip Me Up! playlist, Tuesday 09-03-2010 @ Trip Radio

Αυτό ήταν το playlist (αλφαβητικά) στην εκπομπή μας Trip Me Up! την Τρίτη 09-03-2010, 18:00-20:00 στο Trip Radio:
Stay Tuned!

Closure 2020 Soundsystem
Assessment Beta Band
Jim Cain Bill Callahan
The Wind And The Dove Bill Callahan
Evol Black Rebel Motorcycle Club
Bad Blood Black Rebel Motorcycle Club
Slight Return Bluetones
Penny Fountain Bubblegum Lemonade
Back Against The Wall Cage The Elephant
Crystal Heights Celestial
Time Of The Assassins Charlotte Gainsbourg
Something Is Not Right With Me Cold War Kids
Yes Colourmusic
Heroes David Bowie
Insomniac Echobelly
Cut The Cake Fiery Furnaces
This Is Not A Song Frank And Walters
Sleep well tonight Gene
This Is How It Feels Inspiral Carpets
There she goes La's
Sunrain LTJ Bukem
Daydreamer Menswear
Heavy Metal Rudy Trouve Sextet
Revolution Spacemen 3
Maria's Little Elbows Sparklehorse
Wish You Were Here Sparklehorse
All Tomorrow's Parties Vassilikos
Ασταμάτητα Νέοι Xaxakes

Καλό ταξίδι, Mark!

Sparklehorse - 'It's A Wonderful Life'
(δεν το πίστευες, ε;)

I am
the only one
can ride that horse
th'yonder

I'm full of bees
who died at sea

it's a wonderful life
it's a wonderful life

I wore
a rooster's blood
when it flew
like doves
I'm a bog
of poisoned frogs

it's a wonderful life
it's a wonderful life

I'm the dog that ate
your birthday cake

it's a wonderful life
it's a wonderful life
it's a wonderful life

Trip Me Up! playlist, Tuesday 02-03-2010 @ Trip Radio

Αυτό ήταν το playlist (αλφαβητικά) στην εκπομπή μας Trip Me Up! την Τρίτη 02-03-2010, 18:00-20:00 στο Trip Radio:
Stay Tuned!

Do What You Wanna Do Acid House Kings
If You Were Here Apteka
Conscience Killer Black Rebel Motorcycle Club
Waste Of Paint Bright Eyes
World Sick Broken Social Scene
La Collectionneuse Charlotte Gainsbourg
Me And Jane Doe Charlotte Gainsbourg
Yes! (Album Version) Colourmusic
Rakim Dead Can Dance
Don't Be A Jerk, Johnny Drums
Keep Me In Dark Fiery Furnaces
Ban marriage Hidden Cameras
I Just Love You More Kate Nash
Yellow Wings Keepaway
Bubble Bubble Le Page
Yes! I Am a Long Way from Home Mogwai
Heavens On Fire Radio Dept
I can try Sambassadeur
Sandy dunes Sambassadeur
I'm Not There Sonic Youth
Die5 Times Times5 South Ambulance
Slept Away Spirit Spine
We Only Can Because We Care Sunderbans
Natural Selection UNKLE
Can't Get Over You Vivian Girls
Ποναν Τα Χείλη μου (Γεια!) Xaxakes

Xaxakes live at Fuzz (05-03-2010) Ασταμάτητα Νέοι...

Η απεργία όλων των μεταφορικών μέσων (πλην ταξί) δεν φάνηκε ικανή να κρατήσει τους Αθηναίους μακριά από τους Xaxakes και την πρώτη εμφάνισή τους μετά από πολλά χρόνια στην πρωτεύουσα. Οι προειδοποιητικές βολές είχαν πέσει στο party της Athens Voice (το review μας, εδώ) τρεις μήνες πριν, όπου οι Xaxakes είχαν προσφέρει στο αθηναϊκό κοινό μία συμπυκνωμένη αλλά εντυπωσιακή εμφάνιση στηριγμένη κυρίως στο περσινό τους δίσκο 'Το Valse Των Ελαφιών'.

Ωστόσο, το γεμάτο (στα όρια του sold out) Fuzz Club ήταν μία ευχάριστη έκπληξη που θα ήταν λάθος να πιστώσουμε στη (για τα ντόπια ήθη) χαμηλή τιμή των 15 ευρώ, αλλά στη φύση και τη συνέπεια της μπάντας: η πρόσφατη έκρηξη δημιουργίας νέων ελληνικών συγκροτημάτων έδειξε ότι πλέον έχουμε πολλές μπάντες που μπορούν να κοπιάρουν τους Bloc Party, αλλά καμία που να πλησιάζει την απόλυτη pop αθωότητα που προσφέρουν οι Θεσσαλονικείς. Και το σημαντικότερο: ακόμα δεν έχει γεννηθεί ο διάδοχος του Γιάννη Νάστα...

Οι Xaxakes δεν ήταν ποτέ group των LPs: τόσο το 'Casanova' (2000) όσο και το περσινό 'To Valse των ελαφιών' παραμένουν εξαιρετικά άνισα LP που μας άφησαν ανικανοποίητους. Ήταν πάντα όμως ένα group των singles και των live, κάτι που το απέδειξαν και χθές στο Fuzz.

Το εναρκτήριο 'My Way' στιχουργικά αποτελεί την καλύτερη περίληψη της κοσμοθεωρίας τους: κάνουν κάτι πρωτότυπο με το δικό τους τρόπο ('And more, much more than this I did it my way'). Σημειολογικά, είναι ένα track που έχει ερμηνευθεί από τον Elvis και τον Frank Sinatra μέχρι τους Sex Pistols, όλοι τους επιρροές και εμμονές του group. Αλλά φόρος τιμής στους ήρωές τους αποτελούσε και καθεμία από τις (τουλάχιστον) τέσσερις συνολικά διασκευές τους: το glam rock του Marc Bolan και των T-Rex του ('20th Century Boy'), τη διάνοια του David Bowie, ('Heroes') και της αυτοκαταστροφικότητας του Lou Reed ('Walk On The Wild Side') με το τελευταίο να εφάπτεται απόλυτα στο μουσικό τους στυλ σε μία full-σαξόφωνο εκτέλεση.

Αλλά και ποιος μπόρεσε να αντισταθεί στα δικά τους hits: την ερωτική απογείωση του 'Fly', τον (γατίσιο) σουρεαλισμό του 'Στα Ξαφνικά', το γκάζωμα του 'Βασιληά', την γλύκα του 'Γεια', την υπέροχη εκτέλεση του μεταμορφωμένου 'Monte Carlo' και το (όλοι-το-περιμέναμε-πως-και-πως) 'Ασταμάτητα Νέοι'.

Από την άλλη, στα πιο χαλαρά τους κομμάτια υπήρξε μία κοιλιά υπογραμμισμένη και από το αρκετά ξενέρωτο αθηναϊκό κοινό, γεγονός αναμενόμενο αφού η διάρκεια του σετ ξεπέρασε τις δύο ώρες με δύο encore. Δεν ξεκόλλαγαν από το Fuzz οι εκλεκτοί κυριοι Xaxakes απολαμβάνοντας το θρίαμβό τους, μέχρι που πρόσφεραν για δεύτερη φορά τα 'Monte Carlo' και 'Γεια'.

Ασταμάτητα Νέοι, κύριε Νάστα...
Και στα δικά μας...

Νίκος Ζωητός

To playlist

Black Rebel Motorcycle Club - Beat The Devil's Tattoo [2010, Abstract Dragon]

Ο πρώτος δίσκος τους στη δικιά τους ετικέτα, έκτος συνολικά και μάλλον ο καλυτερός τους.
Οι B.R.M.C. μας έδειξαν και με το παραπάνω τις ικανότητές τους στο γνήσιο και ακατέργαστο rock ' n' roll στις δύο πρώτες τους δουλειές.
Το τρίο από το L.A. με τον εντελώς 80's βρετανικό ήχο όμοιο των J.A.M.C. άλλα και με στοιχεία τόσο από Spacemen 3 όσο και από πρώϊμους Verve, στην πορεία ξεστράτησε και βρέθηκε να περπατάει σε πιο folk και blues μονοπάτια ('Hawl', 'Baby 81'). Αν και δεν τους απέδωσε αυτή η στροφή τους κέρδη, εμπορικά τουλάχιστον, αντίστοιχα με των πρώτων τους κυκλοφοριών, εντούτοις τους έκανε πιο ώριμους και τους πρόσθεσε 'ας το πούμε' χαρακτήρα έτσι όπως φαίνεται στο 'Beat The Devil's Tattoo'.
Πρόκειται για ένα χαρμάνι από 13 τραγούδια, γερή παραγωγή με κλίση κυρίως προς αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά, να τυραννάνε τις κιθάρες και ναι επιτέλους - μας είχαν λείψει από αυτούς - και με hit singles. Το 'Bad Blood' ξεχωρίζει από μόνο του - κάτι τέτοιο περιμένουμε και από τους Strokes - όπως και το παλαιότερό τους 'Evol' αλλά και το δεκάλεπτο 'Half State' που ψυχεδελίζει όσο χρειάζεται για να το είχε συμπεριλάβει ο Jason Pierce στο 'Ladies & Gentlemen...'
Σίγουρα ο πιο ολοκληρωμένος δίσκος τους.

theo_k

Fiery Furnaces live @ An Club (02-03-2010)

Αξίωμα 1:

Ποτέ μην διαγράφεις μία μπάντα, πριν ακούσεις (τουλάχιστον) έναν δίσκο τους.

Κάπως έτσι την πατήσαμε με τους Fiery Furnaces, που λίγο οι ομοιότητες τους με τους (απεχθείς) White Stripes, λίγο η americana-garage-folk κατάταξή τους μας είχαν κρατήσει μακριά τους μέχρι...

....Μέχρι τη στιγμή που η ανακοίνωση του live τους στο Αν, από την εκλεκτή κολεκτίβα του Vinyl Microstore και του Κορμοράνου μας έστειλε στην αγκαλιά του υπέροχου 'I'm Going Away' (2009) και μας έκανε να βγάλουμε τη μαρμελάδα από τα αυτιά μας και να ανακαλύψουμε ένα από τα καλύτερα albums του 2009, που θα είχε άξια θέση στο top-10 μας. Οι Fiery Furnaces αφήνουν διακριτικά στην άκρη το White-Stripe-ικό τους προφίλ και συνθέτουν έναν δίσκο γεμάτο απίστευτες μελωδίες (κυρίως στα mid και low tempo κομμάτια τους) που παραπέμπουν στους Yo La Tengo και στην συνολική ιστορία της americana.
Σε ένα γεμάτο Αν Club, οι Fiery Furnaces για μία και κάτι ώρα (χωρίς encore) πραγματοποίησαν μία καθολικά ικανοποιητική εμφάνιση, στηριγμένοι στην persona της Eleanor Friedberger και σε έναν απίστευτο drummer. Μία εμφάνιση λιτή, τίμια και ενδεικτική του προφίλ της μπάντας. Προσωπικές αδυναμίες τα 'Cut The Cake', 'Drive To Dallas', 'The End Is Near', 'Ray Bouvier' και 'Keep Me In The Dark', (σωστά το μαντέψατε) όλα από το τελευταίο τους LP.

Και κάτι τελευταίο: τα θερμά μου συγχαρητήρια στους διοργανωτές που έφεραν μία φρέσκια (αλλά και ώριμη ταυτόχρονα) μπάντα με προσιτή (για Ελλάδα, ντε!) τιμή εισιτηρίου. Τις καλύτερες μας ευχές στο Vinyl Microstore, μία από τις μεγαλύτερες indie κοιτίδες που αξίζει την υποστήριξή μας σε ότι κάνει (από εκδρομές στο ...Λουτράκι μέχρι το live των Fiery).
Η ιδρυματοποίησή του αποτελεί ένα σήμα κινδύνου, στο οποίο αν δεν συνεισφέρουμε όλοι πολύ φοβάμαι ότι θα έχουμε την κατάληξη που είχε το εξαιρετικό Muzine....

Και ως γνωστόν, στην Ελλάδα, προτιμούμε να αναβιώνουμε καταστάσεις 10 χρόνια μετά, παρά να τις υποστηρίζουμε όταν πρέπει...

Γκέγκε;

Νίκος Ζωητός

Θα είμαστε όλοι εκεί !