Sunday, December 28, 2008

Best 50 singles of 2008


Με τις ευχές μας για ότι καλύτερο στη νέα χρονιά, σας παρουσιάζουμε τα 50 καλύτερα singles του 2008 όπως τα είδε αυτό το blog, χωρίς αξιολογική σειρά αν εξαιρέσουμε το top 5 μας (ή top 6 για την ακρίβεια μιας και φέτος προέκυψε ισοψηφία για το No 1…)."So like a Dream- No , Better", επαναλαμβάνουν οι Air France, αναμιγνύοντας με το μοναδικό τους τρόπο την pop με την electronica. Τόσο ήλιο έχει στη Σουηδία;
Κατάφεραν να συνδυάσουν με τον καλύτερο τρόπο στοιχεία από ποπ 50’s, glam 70’s και να κάνουν φίλους ακόμα και new wavers…
O 3ος δίσκος τους συνολικά δεν μας έπεισε, εδώ όμως μας γυρνάνε στον ήχο του Silent Alarm και δεν μας χαλάει καθόλου.
Ένα από τα καλύτερα singles που έγραψαν ποτέ ίσως μέσα στον καλύτερό τους δίσκο και στην παραγωγή ο Howard Bilerman (ο drummer στο Funeral των Arcade Fire & Thee Silver Mt. Zion…) που του προσθέτει στοιχεία που τα συναντούμε σε κυκλοφορίες της Constellation Records…
Οι Σουηδοί εξελίσσονται σε μέντορες της indie pop και η Labrador records άξια διάδοχος της Sarah….
Ευχάριστη έκπληξη από τον Ιρλανδό σε ένα track-έκπληξη που θα μπορούσε να ανήκει και στις καλύτερες στιγμές των Primal Scream.
O Bradford Cox έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε μεγάλη indie περσόνα με τους ιδιαίτερους πειραματισμούς του, εδώ μας οδηγεί σε μονοπάτια των early Pavement…
H πιο δυνατή στιγμή του Vantage Point από τους Βέλγους φίλους μας
Επάξια ή όχι το φετινό Mercury Prize το πήραν πάντως και ας είχαν μπροστά τους τον ογκόλιθο των Radiohead…
Μαθήματα απλού Rock’n’Roll από τη Βοστώνη μέσω Chicago και παθιασμένα φωνητικά από την μόλις 20 χρονών Ezra, μάλλον έπεται και συνέχεια…
Το Antidotes άλλοι το χαρακτηρίζουν minimal pop και άλλοι dance rock εμείς στέλνουμε ένα big big love στην κιθάρα του Γιάννη Φιλιππάκη…
Οι ηχητικοί τρομοκράτες από το Bristol σε ένα από τα πιο θορυβώδη και ξεχωριστά albums της χρονιάς. Πέρασαν και από το Αν, κάνοντάς μας να ψάχνουμε ωτοασπίδες.
Πέρσι, οι Βρετανοί krautrockers μας έκαναν να τραγουδάμε το όνομα τους, φέτος κόλλησε στον εγκέφαλό μας το ‘Vanilla, strawberry, knickbocker glory’.
Πρώτη από τις δύο εμφανίσεις των Σκωτσέζων (και λίγες είναι). Με φωνητικά που νομίζεις ότι ο Strummer ζει ακόμα, εξαιρετικές μελωδίες και 90’s κιθαριστική παραμόρφωση.
Κάπου τους άκουσε ο Tim Burgess των Charlatans και είπε να τους βοηθήσει. Long lives Brit Pop!

Μια από τις αποκαλύψεις της χρονιάς. Το νεοϋορκέζικο ντουέτο χωρίς καν να έχει κυκλοφορήσει ολόκληρο LP κατάφερε να μας ξεσηκώσει με τα reverb synths και τα distorted vocals και να μας κάνει να δούμε με πιο ενδιαφέρον τη σύγχρονη electro punk σκηνή.
Με ένα ρεφραίν που σε στέλνει κατευθείαν στην πίστα επέστρεψαν οι Hot Chip.
Η μελωδικότερη στιγμή του πολύ καλού τους φετινού δίσκου ‘Midnight Boom’.
Εκτοξεύονται ακόμα ψηλότερα φέτος με τον παραδοσιακό rock ήχο τους.
Θα χρειαστείτε κάμποσα energy drinks όταν τους ακούσετε…
Η κοριτσίστικη φωνή της Lykke Li από τη Σουηδία δεν πέρασε απαρατήρητη από τη φυλή του Myspace…
80's pop memorabilia στην καλύτερη εκδοχή, όπως καταλάβατε και στο Gagarin.
Εξαιρετικό single των υπερεκτιμημένων MGMT
Μοναδική ελληνική παρουσία στην λίστα μας η δεσποινίδα Μόνικα Χριστοδούλου που εντυπωσίασε με την ωριμότητα των συνθέσεων και της ερμηνείας της παρά τα 22 της χρόνια. Good Luck!
Πως γίνεται να κάνουν δύο άτομα τόσο θόρυβο; Και πάνω που μας είχανε λείψει οι Husker Du…
Θα μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον η μπάντα από το Brooklyn όπως φαίνεται…
Άξιοι διάδοχοι των Franz Ferdinand
Ευχαριστούμε, athens66.blogspot.com
Διασκευή των λατρεμένων Ride με γυναικεία φωνητικά και σεβασμό στην κιθαριστική τους παράδοση θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα;
Πάντα ενδιαφέρουσες οι δουλειές των Primal, εδώ σε πιο ποπ μονοπάτια και τα πάνε εξίσου καλά όπως παλιά…
Κλασσικός ήχος REM που αγαπάμε αν και θάφτηκε δεόντως από τους Έλληνες indie δισκοκριτικούς.
Εδώ σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Κλείστε τα μάτια και διαλέξτε ένα track στην τύχη από το ‘Lust Lust Lust’. Σε εμάς έπεσε αυτό. Να δούμε πότε θα λείψουν από λίστα μας οι Raveonettes…
Έκλεψε την παράσταση η Santi White φέτος, Δεν διαλέξαμε το πολυακουσμένο ‘L.E.S. Artistes’ γιατί μέσα στο ντεμπούτο της υπήρχε το πιο γλυκό pop κομμάτι που ακούσαμε το 2008.
Από την αρχή σε πιάνει το ριφάκι και το indie attitude της μπάντας.
Απλή κιθαριστική ποπ των ανερχόμενων γάλλων τόσο όμορφη όσο και η κοπέλα που της το αφιερώνουν…
Θα μπορούσε να είχε βγει κάπου στα sixties και να το ακούγαμε σε συλλογές oldies but goodies.
Άξια τέκνα των My Bloody Valentine…
Το κομμάτι που δεν έβγαλαν ποτέ οι Fall
Μπορεί να το παραέκανε το NME με το hype για την μπάντα, εδώ όμως έχουμε απλά μαθήματα pop και ένα hit που δεν βγαίνει κάθε χρόνο.
Η πιο χαμηλότονη στιγμή του εξαιρετικού ‘Dear Science’
Το πιάνο και η ενορχήστρωση δικαιολογούν το θόρυβο που έγινε για αυτούς.
Η επιστροφή τους μετά από δέκα χρόνια μας γέμισε χαρά και τα 6’18’’ του ‘Judas’ μας έκαναν να νοσταλγήσουμε τα προηγούμενα κατορθώματά τους.
Μάλλον ακούστηκε πολύ τον πρώτο καιρό που βγήκε και ‘κάηκε’ πρόωρα ένα από τα πιο δυνατά hit τους.
Δεν φαίνονται να αστειεύονται οι τρεις κοπέλες από το Brooklyn.

TOP 5


5. Feel The Love - Cut Copy

Ακόμα δεν αισθάνεσαι την αγάπη? Δεν πειράζει, συνέχισε να χορεύεις και θα σου έρθει…

4. Geraldine
Glasvegas


Η Geraldine εγκαταλείπει τη δουλειά της σαν social worker και πουλάει t-shirts των Glasvegas στις συναυλίες τους. Αυτοί την ανταμείβουν με το καλύτερο φετινό κομμάτι τους.


3. The Rip
Portishead


Οι Portishead επέστρεψαν και η Beth το έβαλε σκοπό της να μας στείλει για παυσίπονα και αντικαταθλιπτικά. Με ήχο που μας θυμίζει τις καλύτερες στιγμές των Air και ένα κορύφωμα στο τέλος που ακόμα μας αφήνει άφωνους.

2.Good Lies
Notwist


Ευγένεια + μελαγχολία + ντροπαλότητα + τιμιότητα = Notwist…


1B.Time To Pretend
- MGMT


Από τις σπάνιες περιπτώσεις κολλητικού single που ίσως χρειαστούμε ιατρική φροντίδα για να το ξεπεράσουμε…

1A.Halfway Home
- TV On The Radio


Όταν ακούς τον άξιο διάδοχο του ‘Wolf like me’ νομίζεις ότι ο David Bowie ηχογράφησε τον πρώτο indie κομμάτι του. ¨Ένα πολυεπίπεδο αριστούργημα που ήρθε για να μείνει. Με ένα ασταμάτητο handclapping που δίνει ρυθμό και ένα εφιαλτικό φινάλε ενός και πλέον λεπτού. Όπως είπανε και οι ίδιοι σε μία συνέντευξή τους: ¨A lot of bands have something to say, we have something to ask’.

Καλή χρονιά σε όλους!

Tuesday, December 23, 2008

Wedding Present - Live in Athens 21/12/2008


Μέρες γιορτινές και λίγο πριν ανεβάσουμε και εμείς τη λίστα με τα καλύτερα singles που ακούσαμε το χρόνο που φεύγει, ας κάνουμε και μία μικρή αναφορά στο live της περασμένης Κυριακής που παρακολουθήσαμε στο άθλιο tiki bar....Wedding Present και κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε μιας και δεν τους είχαμε δει παλαιότερα. Οι αγαπημένοι από το Leeds του John Peel έπαιξαν για περίπου μία ώρα και κάτι χωρίς encore όπως συνηθίζουν. Κιθαριστικός καταιγισμός από παλαιότερες τους στιγμές όπως το Getting Nowhere Fast από το ιστορικό George Best αλλά και λυρισμός όπως το αγαπημένο Interstate 5 μαζί και με κομμάτια από το φετινό El Ray συνέθεταν το set που μας παρουσίασαν. Αν και φαινόταν κουρασμένος ο David Gedge έβγαζε ενέργεια στη σκηνή που θα τη ζήλευαν πολύ νεότεροί του....Τη συναυλία άνοιξαν τα δύο αδέρφια των Callas που όσο περισσότερο τους βλέπουμε τόσο πιο πολύ τους εκτιμούμε.
Και πάμε στο διαταύτα: Είναι που είναι μία τρύπα το μαγαζί, έχεις γίνει παστή σαρδέλα, σηκώνεσαι στις μύτες προσπαθώντας να δεις την μπάντα και πας στο μπαρ για να πάρεις μία μικρή μπύρα όταν ενημερώνεσαι ότι κοστίζει 7 ευρώ, μιας και υπάρχει στη μπύρα δώρο 2 ευρώ!!(?). Τέλος πάντων για να μην γίνομαι κακός μέρες που είναι, τέτοια μπαράκια μπορούν να αντέξουν μόνο ακουστικά lives μιας και η ποιότητα του ήχου τους είναι μέτρια και σίγουρα όχι lives του μεγέθους των Wedding Present.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!