
Μετά την επιτυχία των 'Coles Corner' (2005) και 'Lady's Bridge' (2007) o Richard Hawley δεν πέφτει στην παγίδα της εμπορικότητας, αλλά αντίθετα ρίχνει κάθετα τους τόνους και παρουσιάζει έναν δίσκο χωρίς -ουσιαστικά- singles. Έτσι, δημιουργεί μία χαλαρή ατμόσφαιρα στα χνάρια τόσο του Johnny Cash (που πρέπει να είναι το απόλυτο ίνδαλμά του) όσο και του Elvis και του Roy Orbison. Οικογενειάρχης πλέον με τρία παιδιά, έχει εγκαταλείψει οριστικά τις καταχρήσεις του ένδοξου παρελθόντος (περίοδος Longpigs και Pulp) και αυτό αντανακλάται άμεσα στη μουσική του.
O Richard ήταν μία σταθερή αξία για όλα τα 00's και αυτό αποδεικνύεται και με τα δεκάλεπτα 'Don't You Cry' και 'Remorse Code'.
O Richard ήταν μία σταθερή αξία για όλα τα 00's και αυτό αποδεικνύεται και με τα δεκάλεπτα 'Don't You Cry' και 'Remorse Code'.
Νίκος Ζωητός
No comments:
Post a Comment