Tuesday, April 10, 2012


Terry Malts - 'Killing Time'
(Slumberland, 2012)






Ανακαλύψαμε και με ειλικρινή υπερηφάνεια σας παρουσιάζουμε τον δίσκο με τα χαμένα παιδιά δηλαδή τα ακυκλοφόρητα σινγκλάκια των Ramones. Σε όσους ευλόγως αναρωτηθούν: «έ, και τι έγινε;» απαντούμε, επίσης ειλικρινώς: απολύτως τίποτα. Μόνον που κολλήσαμε και σκοτώνουμε τον χρόνο μας ακούγοντας ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια 14 (ή, μήπως το εξής ένα;) τεμάχια αγνού, ατόφιου, απλού, αφοπλιστικού ροκ εν ρολ. Τέτοιας έντασης και πoιότητας που είχαμε να ακούσουμε από την εποχή των Strokes και να απολαύσουμε από την εποχή των καρντασίων Dread Astaire.

Με άλλα λόγια οι Terry Malts ΔΕΝ την ψάχνουν. Καθόλου. Υπάρχει ένα στοιχείο της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας που ελέγχεται γενετικά και ολοκληρώνεται στα δύο πρώτα έτη της ζωής μας που λέγεται “novelty seeking”. E, αυτοί δεν διαθέτουν τίποτα από αυτό. Ίσως πάλι ακριβώς το δικό μας υπερλειτουργόν “novelty seeking” να υπέστη πανωλεθρία με τον συγκεκριμένο δίσκο. Τελικώς, το πώς καταφέρνουν να υπενθυμίσουν στους ακροατές ακριβώς τα συναισθήματα απόλαυσης ενός δίχρονου παιδιού παραμένει ένα επιστημονικό μυστήριο. Άλυτο. Δεν μας ενδιαφέρει κιόλας. Μα τον… Πίτερ Παν, καθόλου, λέμε.



Νίκος Rorschach





No comments: