Tuesday, May 29, 2012


M. Ward - 'A Wasteland Companion'
(Merge, 2012)





Πρόκειται για την εναλλακτική, (προ και μετα)εκλογική μας πρόταση εφόσον καθώς γνωρίζουμε δεν υπάρχει νέα κυκλοφορία από τους Eels. Ο κος Ward διαθέτει το «πακέτο»: μπορεί να (μετα)κινηθεί με σεβασμό και άνεση ταυτόχρονα στα σύγχρονα φολκ, ροκ και γκόσπελ ιδιώματα, μπορεί με εξαιρετική άνεση να σκαρώνει μελωδίες και να τις εξελίσσει χωρίς να τις ξεχειλώνει στη διάρκεια ενός κομματιού, διαθέτει μια (παν)αμερικανική και αξέχαστη- με μια και μοναδική ακρόαση- φωνή, έχει εμπορική επιτυχία χωρίς να διολισθαίνει προς τον λαϊκισμό, είναι ανοιχτός σε συνεργασίες (καμιά 20αρια προσκεκλημένοι μουσικοί!) χωρίς να χάνει ούτε δευτερόλεπτο τη μουσική καθηγεσία.

Η ένσταση μας (φυσικά, έχουμε και τέτοια, έτσι είναι η δημοκρατία) αφορά την συνοχή ολόκληρου του δίσκου και όχι κάθε κομματιού ξεχωριστά (εφόσον, είπαμε, γνωρίζει όσο λίγοι να ξεδιπλώνει με τον καλύτερο τρόπο τις αρχικές ιδέες του ανά τραγούδι). Την οποία έλλειψη συνοχής δεν την εντοπίζουμε, παραδόξως, στους πολλούς και διαφορετικούς συμπαίκτες αλλά στον κατεξοχήν δημιουργό. 

Αναδεικνύουμε, λοιπόν, ένα αίσθημα κορεσμού στο σύνολο του δίσκου, μια εικόνα διεκπεραίωσης (της τεχνικής: βάζω τόσα ατμοσφαιρικά, τόσα γκρούβι, τόσα αξελεράτο κοκ), για να μην πούμε και προσχώρησης στην πεπατημένη που ακολουθεί ως πολυσχιδής καλλιτέχνης που είναι στις κυκλοφορίες του με την κα Zooey Deschanel (άλλη πολυσχιδής αυτή). Μ΄άλλα λόγια δεν έχουμε να κάνουμε εδώ πέρα μ΄ένα 'Hold Time' (2009) πολύ περισσότερο μ’ ένα 'Post-War' (2006). Μάλλον ο τίτλος του δίσκου το ορίζει καλύτερα και σαρκαστικότερα από καθετί που θα γράψουμε κι επειδή κι εμείς στην έρημη χώρα όπου ζούμε θα προτιμούσαμε να ξεχαστούμε παρά να δημιουργήσουμε, μάλλον γι’ αυτό και μας εκφράζει τόσο πολύ.

Νίκος Rorschach