‘Kalispera/ so good to be here after eleven years’. Ναι, το θυμόμαστε καλά. ‘once’ ήσασταν δύο. Και δεν είχατε φέρει αρκετές λούπες για να παίξετε πάνω από σαράντα λεπτά. Το οποίο μάς είχε θυμίσει το reunion των Στέρεο Νόβα, εκεί κοντά μας στην Πειραιώς. Όπως κι η μουσική σας, άλλωστε. Αν θεωρείται βέβαια μουσική να βάζεις λούπες σε public service broadcasting, άντε και κάνα σχετικό βίντεο. Από τότε νομίσαμε ότι έχει περάσει μια αιωνιότητα. Τώρα είστε πέντε μαζί με τον ηχολήπτη. Έχετε κυκλοφορήσει κάμποσους άλλους δίσκους. Επιπλέον, βάζετε και φωνητικά στις ηχογραφήσεις. Και στα live κουβαλάτε και ζωντανά όργανα. Αυτό θα πει ‘progress’. Πάντως δεν ξαναπήγαμε να σας δούμε ‘live’ επειδή προοδεύσατε. Τό κάναμε για ν απαντήσουμε στο αιώνιο δίλημμα που είχαμε απ την πρώτη φορά αν είστε πρωτοδεσμίτες ή τριτοδεσμίτες. Επειδή ‘σπασίκλες’ είστε σίγουρα. Όπως κι εμείς άλλωστε. Κατά βάσιν εμείς είμαστε που δεν ξέρουμε αν είμαστε πρωτοδεσμίτες ή τριτοδεσμίτες. Είχαμε την ιδέα να το αναλύσουμε τμηματικά σα σοβαροί επιστήμονες, μήπως κι απαντήσουμε. Track by track, σε απευθείας μετάδοση. Μπά, δε λειτούργησε η επαγωγική λογική. Αν ήταν έτσι, δε θα χρειαζόταν να κυκλοφορήσετε οτιδήποτε άλλο μετά το Inform-Educate-Entertain του 2013, το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ θα είχε ολοκληρωθεί στο Apollo 8, ώστε να προλάβετε να παίξετε δεκαετίες μετά το ‘the other side’, το drum machine θα χε αντικαταστήσει τον ντράμερ, κι εξαιτίας αυτού του τύπου (δε) θα ξανακούγαμε άλλα αλλά τα ίδια κομμάτια για πρώτη φορά στο gig, η παραπάνω φράση θα έβγαζε τέλειο νόημα, ο Γιούρι Αλεξέγιεβιτς ‘Gagarin’ δε θα χε σκοτωθεί με συνηθισμένο αεροπλάνο και στην Ευρώπη θα μιλούσαμε γερμανικά, δε θα χε γραφεί ηλεκτρονική μουσική μετά τους Kraftwerk κι εμείς θα είχαμε μάθει να χορεύουμε τουλάχιστον ένα ‘let’s dance’, κανείς άνθρωπος δε θα χε ανέβει στο ‘Everest’… Κυρίως, δε θα νιώθαμε ότι πέρασε μια αιωνιότητα σε μια συναυλία που κράτησε 75’ ώστε γυρίζοντας στο σπιτάκι μας να προλάβουμε να ξαναδούμε ‘’Σάββατο βράδυ’’ (άντε πάλι αυτοί οι Στέρεο Νόβα) μια τρίωρη αμερικανιά, καθώς δε θα χε επικρατήσει ο αγγλοσαξωνικός πολιτισμός , όλο το Interstellar δηλαδή μέχρι λίγο πριν τέλος στο σημείο που λέει:
‘_they re not ‘beings’, they re us
_people cannot build this
_not now, one day’
Φυσικά, δεν απαντήσαμε στο αρχικό κι αιώνιο δίλημμα. Στην επόμενο αιωνιότητα, μάλλον. Η οποία ξεκίνησε το επόμενο πρωί και θα κρατήσει ως το επόμενο gig σας.
Νίκος Rorschach
