Kid Congo & the Pink Monkey Birds'Haunted Head' (In The Red Records, 2013)

Για μία φορά θα ξεστρατίσουμε από τη μανιέρα των γνωστών, διθυραμβικών κριτικών. Επειδή του συγκεκριμένου κυρίου, του Kid Congo Powers aka Brian Tristan, το τραβάει ο οργανισμός του και με το παραπάνω.  Αφού ο εν λόγω τύπος έμαθε να παίζει τα βασικά της κιθάρας και μάλιστα τα εύκολα (τα ανοιχτά κουρδίσματα) από κάποιον Jeffrey Lee Pierce, κατάφερε να διαχειρισθεί την καριέρα του εξαπατώντας κατά σειρά τους Gun Club, τους Cramps, τους Bad Seeds , τον Barry Adamson (!), τη Julee Cruise (!!) ακόμα και τον σεσημασμένο καλοκάγαθο και καλοπροαίρετο με τους συνεργάτες του  Mark E. Smith(!!!) Ακολούθως, ανακάλυψε ότι είναι και frontman και τραγουδιστής, πήγε στο Austin, βρήκε κάτι απίθανους πλανόδιους μουσικούς για να τον συνοδεύουν στην αγυρτεία του, τούς βάφτισε με το απίθανα γελοίο αλλά πλήρως  αντάξιο της τέχνης τους όνομα: Pink Monkey Birds (!!!) και κανονικά εδώ θα έπρεπε να παύσουμε να ασχολούμαστε.  Δυστυχώς, έχει και συνέχεια. Οι Kid Congo Powers and the Pink Monkey Birds έχουν καταφέρει να κυκλοφορήσουν μέχρις τώρα τέσσερις δίσκους, κατά σειρά αρχαιότητας τον ένα χειρότερο από τον άλλο. Και πώς να μην είναι όταν ονομάζουν τη μουσική που φτιάχνουν: "the B-52's meet the Stooges". Πως το λεν το άλλο με τον Τοτό; 

Γενικώς, το μόνο θετικό που χουν είναι πως αρκεί ο ελάχιστος απαιτούμενος χρόνος  ακρόασης που στην ποπ ορίζεται ως τα εναρκτήρια 10'' του 'Cracking Up" των Jesus and Mary Chain για να τους αποστραφείς για πάντα. Ειδικώς, για τον πιο πρόσφατο δίσκο, το μοναδικό υποφερτό τραγούδι το 'Conjure Man' που κυκλοφόρησε ως σινγκλάκι και promo του δίσκου δεν περιέχεται σ αυτόν!!!  Αυτοί και οι  Beatles, δηλαδή (ως γνωστόν, το 'Sgt Pepper's' δεν χώρεσε τα 'A Day In The Life' και 'Strawberry Fields'). Τουλάχιστον, έχουν χιούμορ. Γι αυτό τους προβάλλουμε. Α, κι επειδή σεβόμαστε απεριόριστα In the Red records.

Νίκος Rorschach

PS1 για τους τεχνικούς: 

Χαρακτηρίζονται "ανοιχτά" τα κουρδίσματα όπου οι 6 χορδές  είναι έτσι κουρδισμένες ώστε- όταν τις παίζεις χωρίς να πατάς με τα δάχτυλα του αριστερού χεριού πάνω σε κάποιο τάστο, απλά χτυπώντας τη χορδή με το δεξί χέρι ή με το δοξάρι- να παράγουν κάποια συγκεκριμένη συγχορδία...κυρίως τζαζ συγχορδίες. Το εκάστοτε κούρδισμα παίρνει την ονομασία του από την τονικότητα που έχεις επιλέξει να κουρδίσεις... και είναι εύκολα αναγνωρίσιμο με το αυτί. Έτσι το μουσικό αποτέλεσμα βγαίνει με πολύ λιγότερο κόπο αφού το αριστερό χέρι κάνει πολύ λιγότερα από όσα θα έκανε εάν έπρεπε να παίξει τα ίδια πράγματα με το κλασικό κούρδισμα. π.χ. D-A-F#-D-A-D...γνωστό και ως  DAD... (με ακόμα πιο γνωστό παράδειγμα το 'Kashmir' από τους- δυστυχώς πρέπει να τους βάλουμε στο στόμα μας- Zeppelin)

PS2 εξτραδάκι για τους... ιστορικούς: 

http://www.newyorknighttrain.com/zine/general/archive/kcp.html