Shout Out Louds' Optica' (Merge, 2013)

Θεωρητικά οι καινούριοι Shout Out Louds δεν θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν τόσο όσο να φιλοτιμηθούμε να τους… αναδείξουμε κιόλας από το «πλουτο-μαγκ». Κι αυτό επειδή είναι Σκανδιναβοί. Δηλαδή, πιο πολύ δεν γίνεται. Είναι αλάνθαστοι σε όλα: στα… αγγλικά, στην ενορχήστρωση, στις μελωδίες και κυρίως στην άνεση παλινδρόμησής τους στο μουσικό πεδίο μεταξύ Cure  και St. Etienne. Κι αν οι πρώτοι δεν μας χαλούν καθόλου ως επιρροή (κάποια στιγμή σκοπεύουμε να αποδείξουμε ότι οι Cure είναι η πιο επιδραστική μπάντα στην ιστορία της ευρωπαϊκής ποπ μετά τους Beatles) για τους δεύτερους είχαμε θέμα επειδή η οποιαδήποτε αναφορά σε δαύτους θα αδικούσε τους επίδοξους συνεχιστές τους. Με άλλα λόγια, οι Shout Out Louds μας έφερναν στο μυαλό το ιστορικό ανέκδοτο: στη δεκαετία του ’70 οι Σουηδοί εφάρμοσαν ένα πρόγραμμα προληπτικής οδοντιατρικής στα σχολεία. Δυο δεκαετίες μετά, όλοι οι Σουηδοί Οδοντίατροι μετανάστευσαν στην Αγγλία επειδή δεν υπήρχαν χαλασμένα δόντια να φτιάξουν στη χώρα τους!    

Εν τούτοις, και παρότι στο 'Optica' υπάρχει ένα τουλάχιστο τραγούδι- το  'Chasing The Sinking Sun' - που επιβεβαιώνει απόλυτα την παραπάνω θεωρία μας, ο δίσκος αποτέλεσε αληθινή έκπληξη για μας. Και όχι γιατί περιέχει ένα killer track, επιπέδου Raveonettes, το 'Hermila'. Απλώς, επειδή με αυτόν τον δίσκο οι Shout Out Louds αφήνουν τη συνολική αίσθηση ότι είναι τόσο σπουδαίοι ώστε μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν το δικό τους ήχο, καθώς είναι ο τέταρτος κατά σειρά κα-τα-πλη-κτι-κός δίσκος που υπογράφουν, τουλάχιστον για όσους μη κολλημένους, όπως εμείς, μπορούν ν ακούσουν πραγματικά μουσική στον παρόντα χρόνο. Κι αυτό δεν μπορείς να το κάνεις μόνον αν αντιγράφεις. Ίσα-ίσα, το ότι έφτασαν ως εδώ υπερπηδώντας ακριβώς την αρχική ώθηση που σού δίνει το ξεπατίκωμα- και που γίνεται δυσεπίλυτο πρόβλημα στη συνέχεια- τους καθιστά ακόμη πιο αξιοθαύμαστους. Όμως αυτά έχουν σημασία μόνον για τους κριτικούς και την υστεροφημία τους (της μπάντας και των… κριτικών). Το πραγματικά σπουδαίο με αυτό τον δίσκο είναι αυτό που προαναγγείλαμε περί ακρόασης μουσικής στον παρόντα χρόνο: Καλώς ή κακώς- κακώς, κατά την άποψή μας, αλλά αυτό είναι μια φιλοσοφική κουβέντα- η εποχή μας, με την σημασία που αποδίδει σε έννοιες όπως η αγάπη, η ευχαρίστηση, η ευτυχία, η… σημασία κοκ δεν επιτρέπει ένα 'Non- Stop Erotic Cabaret'. Αν το επέτρεπε, ίσως να ζούσαμε ευτυχισμένοι. Προς το παρόν, το 'Optica' αναδεικνύεται σε 'Non-Stop Erotic Cabaret' των καιρών μας. Οι υπαρξιστές έχουν ένα σόφισμα: πρώτα διαβάζετε αυτές τις γραμμές κι έπειτα σκέφτεσθε τους Soft Cell. Δηλαδή, πρώτα ζούμε το παρόν κι έπειτα το παρελθόν. Μακάριοι, λοιπόν, οι Shout Out Louds και οι θαυμαστές τους, ότι αυτοί παρακληθήσονται…

Νίκος Rorschach