Moriarty - 'Fugitives' (2013, Air Rytmo)

Οι Moriarty είναι κοσμοπολίτες (Γαλλία, Ελβετία, ΗΠΑ, Βιετνάμ!). Ξεκίνησαν με μια διασκευή (στο 'Enjoy The Silence' των Depeche) κι ακολούθως φτιάξανε ολόκληρο OST με διασκευές... κλασικής μουσικής ('Παπουτσωμένος γάτος'!) μέχρις που φτιάξανε κι έναν «κανονικό» δίσκο με διασκευές ('Fugitives'). Η ιστορία με τις διασκευές θυμίζει το ρητό που θα λέγαν στο χωριό μου: «Αν θες να φτιάξεις την ροκ-εν-ρολ 'Ιτιά' μην την διασκευάζεις με ηλεκτρική κιθάρα, απλώς γράψε το 'Like A Rolling Stone'». Επίσης στο 'Fugitives' διασκευάζουν τα κομμάτια κάποιων τύπων (και πολιτισμών) που υπήρξαν Προ Μπομπ (στην προ Ντύλαν εποχή δηλαδή, και σύμφωνα με τον βρετανικό! μουσικό τύπο τέτοια εποχή απλώς δεν υπήρξε ποτέ). Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, χρησιμοποιούν πάρα πολλά "various instruments". Τόσα που θα σκίζανε τα πτυχία τους οι οργανογνώστες μέχρι να τα βρούνε και θα φθονούσανε μέχρι και οι έθνικ μουσικοί. Κι επειδή τούς φάνηκαν λίγα τα μέλη στη... συμμορία τους και τα όργανα τους φωνάξανε και πολλούς άλλους, σεσημασμένους και μη, να συμπαίξουν για να το πανηγυρίσουν το πρότζεκτ. Εν ολίγοις με αφορμή το 'Fugitives' περιγράψαμε όλα εκείνα τα στοιχεία που μας προκαλούν από αδιαφορία και απάθεια μέχρι εκνευρισμό και θυμό στην παγκοσμιοποιημένη πλέον μουσική κοινότητα. 

Αυτό που συνέβη όμως όταν ακούσαμε τον δίσκο είναι πολύ δύσκολο να το περιγράψουμε. Ήταν ακριβώς το ίδιο με την πρώτη φορά που τούς ακούσαμε στο ντεμπούτο τους το 2007 κι έκτοτε τους παρακολουθούμε με θρησκευτική προσήλωση χωρίς να αλλαξοπιστήσουμε και κατα-διωκτική εμμονή από το "Puss'n'boots" μέχρι το "Fitzcarraldo Sessions". Απλώς θα φαντασιωνόμαστε ότι κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνονταν οι ανθρακωρύχοι στις συναυλίες των Redskins το '84, οι φυλακόβιοι στο 'Live Αt Folsom Prison' το 68, οι μάγκες στην πρώτη ακρόαση του 'Πέντε Μάγκες στον Περαία' το '36 κ.ο.κ. Αυτοί βέβαια τo ακούγανε πρώτη φορά και τα βιώνανε κιόλας. Από την άλλη για γιαλαντζί "δραπέτες" όπως εμείς μπορεί ποτέ να μην είναι αργά. Μόνον που για να βρεις την ελευθερία πρέπει πρώτα να ξέρεις ότι την έχεις χάσει... 

Νίκος Rorschach