MGMT - MGMT (2013, Columbia)

Τους ΜGMT τούς πήραμε από την αρχή στραβά με κείνο το αλήστου μνήμης 'Kids' ειδικώς όταν μάθαμε ότι soccer moms μαζεύονταν να το εκτελέσουν χρησιμοποιώντας ως μουσικά όργανα τα smartphone τους. Ευτυχώς, όλοι- ακόμη κι εμείς- έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία και τους την αποδώσαμε δυο χρόνια μετά όταν μάθαμε ότι κυκλοφόρησαν ένα κομμάτι με τίτλο 'Dan Treacy'. Καλή συν-αλλαγή: πολύ απείχε από το να είναι ένα μουσειακό έκθεμα στο μαυσωλείο κάποιου καταραμένου καλλιτέχνη, για την ακρίβεια υπήρξε το ακαταμάχητο σινγκλάκι εκείνης της χρονιάς. Επιμείναμε κι είπαμε να τους ακούσουμε και φέτος παρά το ελάχιστο- για το βεληνεκές τους- buzz.

Αυθαίρετα συμπεράσματα νιοστής ακρόασης:

1. Οι MGMT μπορούν πανεύκολα να φτιάξουν έναν δίσκο που θα τινάξει τη μπάνκα στον αέρα. Πολύ πιο εύκολα από τους Arctic Monkeys, τους Arcade Fire, τους Crystal Stilts κ.α. Έναν δίσκο που θα περιέχει δέκα 'Kids' και θα τον λατρέψουν εκτός από τα παιδιά τους και οι soccer moms του προλόγου. Έναν δίσκο που σχεδόν οποιοσδήποτε βρισκόταν στη θέση τους θα τον έκανε.

2. Οι MGMT δεν κυκλοφορούν αυτόν τον δίσκο. Αντιθέτως, ταλαιπωρούνται* με το να κατασκευάζουν κομμάτια στο νέο δίσκο που σε άλλους το καθένα τους θα ήταν ένα άλμπουμ από μόνο του, τουλάχιστον.

3. α) Η, επίσης ερασιτεχνική, ενασχόλησή μας με την φιλοσοφία μας έχει αποκαλύψει δύο Λυδίες λίθους: «σημασία έχουν οι σωστές ερωτήσεις κι όχι οι απαντήσεις» όπως και το «γιατί να υπάρχουν τα όντα κι όχι το τίποτα;». Παραφράζοντας αυτά τα δύο για τη μουσική επί χρόνια ρωτάμε όχι «γιατί ακούμε μουσική» άλλα «γιατί υπάρχει η μουσική κι όχι η σιωπή;». Επιτέλους, έχουμε μιαν απάντηση: 'Ι Love You Too, Death'.

β) Η ανωτέρω απάντηση προφανώς σε σας μπορεί να μη λέει τίποτα. Οπότε, ξανά από την αρχή.

Αυθαίρετα συμπεράσματα ν+1 ακρόασης:

Νίκος Rorschach

*κι όταν λέμε ταλαιπωρούνται το εννοούμε: τεχνικώς η όλη παραγωγή μας θύμισε το 'Revolver' με τον McCartney να κουβαλάει στο στούντιο τις λούπες που είχε φτιάξε με μπομπινόφωνο στο σπίτι του.