Thursday, June 30, 2011


Καλό Καλοκαίρι !
(...μην ξεχνάτε ότι πάντα υπάρχει ο ήλιος)





Wednesday, June 29, 2011


Egg Hell live supporting Wooden Wand





Wednesday, June 22, 2011


Glasvegas - 'Euphoric ///Heartbreak \\\'
(Columbia Records, 2011)


Η σκωτσέζικη προφορά δημιουργεί πολλούς εχθρούς και ελάχιστους φίλους, μάλλον γιατί για όλους εμάς τους ετερόγλωσσους εκλαμβάνεται σαν μία βλάχικη version της Αγγλικής. Πάντως, οι περισσότεροι από τους φίλους μας τους Σκωτσέζους δείχνουν να το έχουν καταλάβει και προσανατολιζόμενοι σε ένα ευρύτερο κοινό, προσπαθούν να καμουφλαριστούν και να φανούν πιο 'Αγγλοι' (βλέπε Teenage Fanclub, Franz Ferdinand και Belle & Sebastian).

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν και μπάντες που δεν διστάζουν να θέσουν σε πρώτο πλάνο το ιδιαίτερο στοιχείο της προφοράς τους και να στηρίξουν σε αυτό όλη τη διαφορετικότητά τους. Στην κατηγορία αυτή, σίγουρα ανήκουν οι Arab Strap. Και δυστυχώς και οι Glasvegas...

Τρία χρόνια μετά το εξαιρετικό ομώνυμο ντεμπούτο τους, ηχογραφούν στο L.A. με παραγωγό τον πολύ Flood (U2, Smashing Pumpkins, Depeche Mode) το ' Euphoric /// Heartbreak\\' με το βλέμμα τους εμφανώς στραμμενο στον επικό (και εμπορικό) ήχο των Killers και αποτυγχάνουν διακριτικά. Πραγματικά, αν ξεπεράσουμε το ξεκίνημα με το αχρείαστο 'Pain Pain, Never Again' και το πομπώδες (και καρα-σκωτσέζικο, τι λέγαμε πριν;) ΄The World Is Yours', που συνδυαζόμενα αποτελούν ένα από τα χειρότερα ξεκινήματα LP ever, θα εκτιμήσουμε το κολλητικό 'You', την σταδιακή κορύφωση του 'Lots Sometimes' και την fuzz 'Geraldine' μελαγχολία του εξαιρετικού 'I Feel Wrong'.

Ένα μικρό βηματάκι προς τα πίσω για τους Glasvegas, όχι παραπάνω.


Νίκος Ζωητός


Tuesday, June 7, 2011


Vaccines
'What Did You Expect From The Vaccines?' (Columbia Records, 2011)


Λοιπόν, τι περιμέναμε από τους Vaccines;

Από το όνομά τους και μόνο, κάναμε συνειρμούς που μας τραβήξανε στo surf-garage των 50's-60's (βλέπε Troggs, Kingsmen, Thrashmen).

Από το πρώτο single τους 'Wreckin' Bar', το μυαλό μας πήγε στην παρέα του Joe Strummer να ερμηνεύει το 'Janie Jones' σε κάποιο υπόγειο του Λονδίνου.

To blog τους, αναφέρει ξεδιάντροπα τις Phil Spector-ικές τους επιρροές, μαζί με τους ξεθωριασμένους ήρωες Beat Happening, ενώ στις συνεντεύξεις τους δηλώνουν το θαυμασμό τους προς την pop τελειότητα των indie απόκληρων Abba. Ωστόσο, αλληθωρίζουν και προς το άλλο άκρο του Ατλαντικού, ως fans των Wild Nothing και των Walkmen.

Προσπαθώντας να πετύχουν το 'perfection in less than 3 minutes', μάλλον το καταφέρνουν με το εξαιρετικό πρώτο τους LP, που ακούγεται μονοκόμματα, δικαιολογεί απόλυτα το hype του NME και αποστομώνει τους αμφισβητίες τους.

Με μία θανατηφόρα τριπλέτα singles που παραπέμπει σε μεγάλα LP's περασμένων δεκαετιών ('Wreckin' Bar', 'Blow It Up' και 'Post Break-Up Sex') μας προσφέρουν αυτό που οι αμετανόητοι περιμένανε από το 'Angles' των Strokes και οι αισιόδοξοι από το δεύτερο LP των Glasvegas.


Νίκος Ζωητός